prostytutki, wtedy mogłabym was zrozumieć. Ale ja szukam

Granicznej, rozmawiała z każdym, kto mógł pomóc. Stała się prawie
Zamarła na moment, ale potem ruszyła przed siebie w górę, po
- Nie mam pojęcia. Nawet mu się porządnie nie przyjrzałam. Ale

6
cieplej. Wyjechali poza zasięg sieci komórkowej, co nie było
257
an43
Czuła się tak, jakby ktoś kopnął ją w żołądek. Położyła kolczyki na półce. Doszła do wniosku, że niezależnie od tego, jak wygląda cała prawda, jedno jest pewne: Brig McKenzie leży na oddziale intensywnej terapii w klinice Northwest i walczy ze śmiercią. Bo skąd by się wziął medalik świętego Krzysztofa? Wprawdzie nie był niczym niezwykłym i pewnie wielu ludzi w Prosperity nosi podobne, ale nie mogło być jedynie zbiegiem okoliczności to, że poparzony mężczyzna spotkał się z Chase’em w tartaku, ściskał w ręce medalik i bezgłośnie wołał jej imię. To
przemówienie. Odetchnęła głęboko.
dwanaście godzin. Zamiast tego z pokoju hotelowego zadzwoniła do
Paso. Gallagher był twardym i zdeterminowanym człowiekiem,
Wzruszył ramionami, odpalając potężny silnik.

- W kuchni.
przynajmniej spróbuje dopiąć swego.
żebym została.
krągłościach jej smukłego ciała. Lepiej, żeby jego plan się powiódł, bo wiedział, że długo nie
pasmo jasnych włosów i wsunął za ucho. Przez cały czas patrzył jej w oczy, jakby
- Najchętniej usłyszałbym to samo w piątek rano. Zostały pani trzy dni, panno Gallant.
Wstała i wygładziła spódnicę.
Pan Fields przyjrzał się jej. Zawsze go intrygowała.
niej wybierzesz, ciociu Fiono.
- Na litość boską, Kilcairn, będę grzeczny - zapewnił z uśmiechem wicehrabia.
- Już jesteśmy w sypialni? - wymamrotała. Bryce roześmiał się cicho, objął wargami jej sutek.
- Santos?
Jezu, nie.
ojciec powtórnie ożenił. Była zawsze taka mała, cicha i nie miała tu nigdy nic do powiedzenia. Ale dopiero wówczas zaczęło się jej źle powodzić, gdy w znajomym domu poznała pana Fowlera. O ile wiem, panna Alicja miała własny majątek, zapisany jej w testamencie, ale była zawsze spokojna i cierpliwa, w te sprawy się nie wtrącała i wszystko zostawiała w rękach pana Rucastle. On wiedział, że mu z jej strony nic nie groziło, ale gdy się nawinęła okazja do zamążpójścia, a mąż zażądałby z całą pewnością wszystkiego, co by mu się prawnie należało, ojciec postanowił położyć temu kres. Zażądał od córki, żeby podpisała papier, upoważniający go do dysponowania jej pieniędzmi niezależnie od zamążpójścia. Gdy ona na to nie przystała, tak ją męczył, aż dostała zapalenia mózgu i przez sześć tygodni walczyła ze śmiercią. Wreszcie wyzdrowiała, ale wychudła jak cień, a jej piękne włosy zostały obcięte. Nie zmieniło to jednak uczuć jej kawalera i trwał przy niej wiernie, jak to czasem mężczyzna potrafi.
W końcu zdecydowały się na ulubioną suknię Alexandry, z bladożółtego muślinu z